مناجات المفتقرین ( نیازمندان‏ به درگاه خدا )

مناجات خمس عشره ، حضرت امام علی بن الحسین علیهما السّلام :

الحادى عَشرَ : « مُناجات المُفتقرین » ؛ یازدهم : مناجات نیازمندان‏ به درگاه خدا

نیازمندان به خدا

اِلهى‏ کَسْرى‏ لا یَجْبُرُهُ اِلاَّ لُطْفُکَ وَ حَنانُکَ، وَ فَقْرى‏ لایُغْنیهِ اِلاَّ عَطْفُکَ وَ اِحْسانُکَ، وَ رَوْعَتى‏ لا یُسَکِّنُها اِلاَّ اَمانُکَ، وَ ذِلَّتى‏ لا یُعِزُّهآ اِلاَّ سُلْطانُکَ، 
خدایا، شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزى جبران نکند و ندارِیَم را جز توجّه و احسان تو بر طرف نسازد و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند و خواریم را جز سلطنت تو به عزّت مبدّل نسازد،

وَ اُمْنِیَّتى‏ لا یُبَلِّغُنیهآ اِلاَّ فَضْلُکَ، وَ خَلَّتى‏ لا یَسُدُّها اِلاَّ طَوْلُکَ، وَ حاجَتى‏ لا یَقْضیها غَیْرُکَ، وَ کَرْبى‏ لا یُفَرِّجُهُ سِوى‏ رَحْمَتِکَ، وَ ضُرّى‏ لا یَکْشِفُهُ غَیْرُ رَاْفَتِکَ،
و جز فضل تو چیزى مرا به آرزویم نرساند و فقر و احتیاجم را جز احسان تو پر نکند و حاجتم را جز تو بر نیاورد، و گره از گرفتاریم جز رحمت تو نگشاید و درماندگیم را جز مهر تو بر طرف نکند،

وَ غُلَّتى‏ لا یُبَرِّدُها اِلاَّ وَصْلُکَ، وَ لَوْعَتى‏ لا یُطْفیها اِلاَّ لِقآؤُکَ، وَ شَوْقى‏ اِلَیْکَ لا یَبُلُّهُ اِلَّا النَّظَرُ اِلى‏ وَجْهِکَ، وَ قَرارى‏ لا یَقِّرُّدُونَ دُنُوّى‏ مِنْکَ وَ لَهْفَتى‏ لا یَرُدُّها اِلاَّ رَوْحُکَ،
و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوه ‏ات چیزى آب‏ نریزد و قرارى ندارم جز در نزدیکى تو و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز مگرداند،

وَ سُقْمى‏ لا یَشْفیهِ اِلاَّ طِبُّکَ، وَ غَمّى‏ لا یُزیلُهُ اِلاَّ قُرْبُکَ، وَ جُرْحى‏ لا یُبْرِئُهُ اِلاَّ صَفْحُکَ، وَ رَیْنُ قَلْبى‏ لا یَجْلُوهُ اِلاَّ عَفْوُکَ، وَ وَسْواسُ صَدْرى‏ لا یُزیحُهُ اِلاَّ اَمْرُکَ،
و دردم را جز طبابت تو درمان نکند و اندوهم را جز قرب تو نزداید و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند، و اندیشه ‏هاى‏ باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نکند،

نیازمندان به خدا

فَیا مُنْتَهى‏ اَمَلِ الْأمِلینَ، وَ یا غایَهَ سُؤْلِ السَّآئِلینَ، وَ یا اَقْصى‏ طَلِبَهِ الطَّالِبینَ، وَ یا اَعْلى‏ رَغْبَهِ الرَّاغِبینَ، وَ یا وَلِىَّ الصَّالِحینَ وَ یا اَمانَ الْخآئِفینَ، وَ یا مُجیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرّینَ، وَ یا ذُخْرَ الْمُعْدِمینَ، وَ یا کَنْزَ الْبآئِسینَ، وَ یا غِیاثَ‏ الْمُسْتَغیثینَ، وَ یا قاضِىَ حَوآئِجِ الْفُقَرآءِ وَ الْمَساکینَ، وَ یا اَکرَمَ‏ الْأَکْرَمینَ، وَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، لَکَ تَخَضُّعى‏ وَ سُؤالى‏، وَ اِلَیْکَ‏ تَضَرُّعى‏ وَ ابْتِهالى‏،
پس اى منتها آرزوى آرزومندان و اى سر حدّ نهایى خواسته درخواست‏ کنندگان و اى آخرین مرحله مطلوب طلب کنندگان و اى بالاترین خواهش‏ خواهشمندان و اى سرپرست شایستگان و اى امان بخش ترسناکان و اى اجابت کننده دعاى‏ درماندگان و اى ذخیره نداران و اى گنج مستمندان و اى فریاد رس‏ فریادخواهان و اى برآرنده ی حاجات فقیران و بیچارگان و اى بزرگوارترین‏ بزرگواران و اى مهربان ترین مهربانان، به درگاه تو است فروتنى و خواسته‏ ام و به سوى تو است زارى و ناله‏ ام،

اَسْئَلُکَ اَنْ تُنیلَنى‏ مِنْ رَوْحِ رِضْوانِکَ، وَ تُدیمَ‏ عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِکَ وَ ها اَنَا بِبابِ کَرَمِکَ واقِفٌ، وَ لِنَفَحاتِ بِرِّکَ‏ مُتَعَرِّضٌ، وَ بِحَبْلِکَ الشَّدیدِ مُعْتَصِمٌ، وَ بِعُرْوَتِکَ الْوُثْقى‏ مُتَمَسِّکٌ،

از تو خواهم که مرا به نسیم جان بخش خوشنودیت برسانى و نعمت هایى را که‏ از روى امتنان به من دادى ادامه دهى و من هم اکنون به در خانه ی کرمت ایستاده و خود را در معرض‏ وزش نسیم هاى رحمتت قرار داده و به رشته ی محکمت چسبیده و به دستاویز محکمت چنگ زده‏ ام،

اِلهى‏ اِرْحَمْ‏ عَبْدَکَ الذَّلیلَ، ذَا الّلِسانِ الْکَلیلِ وَ الْعَمَلِ الْقَلیلِ، وَ امْنُنْ عَلَیْهِ بِطَوْلِکَ‏ الْجَزیلِ، وَ اکْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّکَ الظَّلیلِ یا کَریمُ یا جَمیلُ، یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ‏.
خدایا، ترحّم‏ کن به این بنده ی ذلیلت که زبانش کُند و عملش اندک است و بر او به وسیله ی احسان‏ فراوانت منّت بنه و او را در زیر سایه ی پایدارت بِبَر، اى بزرگوار اى زیبا بخش، اى مهربان ترین مهربانان.

التماس دعا – سید عارف

برگرفته از کتاب شریف (( مفاتیح الجنان )) ؛ تألیف محدّث بزرگ حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله.

تذکر: استفاده از منابع مطالب و منابع عکس در این سایت دلیل بر تایید آن سایت ها نیست.

 

theme